Normaal gesproken nodigt een game met een kat in de hoofdrol uit om een hele review lang zoveel mogelijk kat-grappen te maken, maar Blacksad is alles behalve een grappige kat. Deze kat is een detective, zit behoorlijk laag aan de grond en heeft een verleden in de Tweede Wereldoorlog. Balancerend tussen financiële nood en morele keuzes maken van Blacksad geen kat om lollig over te doen, ook al draagt hij een jas en rookt hij een sigaar. De allereerste screen van de game toont het opgehangen lijk van een man, dat heen en weer bungelt totdat een vrouw met een vossengezicht het al gillend ontdekt. Welkom in de serieuze en bizarre wereld van Blacksad.

Heb jij wel eens van Blacksad gehoord? In het jaar 2000 verscheen het eerste stripboek rondom deze kat-detective en inmiddels zijn er al verschillende avonturen verschenen. Blacksad wordt geschreven door Juan Diaz Canales, terwijl Juanjo Guarnido de tekeningen verzorgt. De verhalen spelen zich af in de Amerikaanse jaren ’50 en alle personages zijn antropomorfisch, want het gaat hier om dieren die zich gedragen als mensen. Zo dragen ze allemaal kleren, praten ze met elkaar en hebben ze verder gewoon een baan. In Under the Skin krijg je een verhaallijn voorgeschoteld, die zich laat afspelen tussen Blacksad’s stripboeken Arctic Nation en Red Soul. Box-manager Joe Dunn wordt dood gevonden en zijn dochter, Sonia Dunn, vraagt Blacksad om de zaak te onderzoeken, omdat zij het gevoel heeft dat er iets niet klopt. Officieel heeft de beste man zich opgehangen, maar Sonia zegt dat er sindsdien een boxer wordt vermist. Aan jou (Blacksad) om de man op te sporen en eens een kijkje te gaan nemen bij de box-club.

Film noir

Wat vanaf het begin van Blacksad Under the Skin meteen opvalt is de film noir-stijl van de game en dat we hier niet maken hebben met een of ander kinderachtig spelletje. Het eerste moment in de game word je lastiggevallen door Rhino, een neushoorn die vreemdgegaan is en niet wil dat je dat aan zijn vrouw verteld. Hij probeert jou over te halen met wat geld en daardoor kom je voor je eerste keuze te staan. Neem je het geld aan van Rhino en ga je liegen tegen zijn vrouw? Of sla je het aanbod af en vertel je de waarheid? Het leuke is dat je ook de keuze hebt om bijvoorbeeld het geld aan te nemen en het alsnog eerlijk vertellen tegen zijn vrouw. Ik koos ervoor om het geld aan te nemen, maar ik beloofde hem dat ik niets zal zeggen tegen zijn vrouw. Eenmaal in de box-club aangekomen zie ik een telefoon hangen, die ik meteen gebruik om de vrouw van Rhino te bellen en ik vertel haar dat haar man is vreemdgegaan. Misschien is het een beetje vals, maar het voelde voor mij als gerechtigheid, want hij had zijn vrouw nu eenmaal ook niet de waarheid verteld. Een koekje van eigen deeg.

Het begin van de game is even bizar als sterk en dat komt vooral omdat ik niet bekend was met het universum van Blacksad. Het bleef voor mij onwennig om een vrij realistische detective-game te spelen, terwijl de personages alles doen wat mensen doen, maar er uitzien als dieren. Misschien had ik stiekem liever gewild dat de personages gewoon mensen waren, maar ik kan mij voorstellen dat je als doorgewinterde Blacksad-fan geniet van de serieuze aanpak van ontwikkelaar Pendulo Studios. De game behandelt thema’s als racisme en de Amerikaanse rassensegregatie en gebruikt de dieren eigenlijk als metafoor voor deze problemen. Het is prettig wat meer volwassen thema’s te kunnen vinden in ons favoriete medium en een poging in die richting juich ik al toe. Toch vind je ook genoeg stereotypes terug in Blacksad’s universum en dat zorgt een beetje voor een vreemde mix. Op momenten laat de game je nadenken over het denken in stereotypes, om vervolgens de politie als hondachtigen neer te zetten. Nu begrijp ik dat het hier gaat om de Amerikaanse politie uit de jaren ’50 en dat de schrijver een groot probleem uit die tijd neerzet. Het zat overigens nergens in de weg en misschien kijk ik te diep in de materie, maar het komt ook omdat de game juist zo serieus is.

Keuzes

Blacksad speelt min of meer als een point-and-click-adventure en laat jouw rondlopen in een goed vormgegeven wereld, terwijl je constant uitgedaagd wordt om keuzes te maken. Deze keuzes hebben invloed op het verhaal, al gaat het verhaal altijd dezelfde kant op. Denk er hierbij aan dat je keuzes vaak het verschil maken in de antwoorden die je van personages zult ontvangen. Toch kent de game uiteindelijk zes verschillende eindes, al zie ik het niet snel gebeuren dat iemand meerdere malen door deze game gaat lopen. Ondanks de keuzes is het verder een vrij lineaire game, terwijl je de meeste locatie kunt bezoeken wanneer je wilt. Het fijne is dat je verder niet teveel gestuurd wordt en daardoor toch een tevreden gevoel van vrijheid geeft. Zelf vond ik het een feest om je serieuze detective te wanen en zelf te kiezen waar je naartoe gaat. Je gaat opzoek naar aanwijzingen die je zaak verder kunnen helpen en daarbij vind je ook dingen die uiteindelijk zinloos blijken te zijn, maar je zult goed moeten kijken naar al je bewijsmateriaal. Je zult de meeste locaties hierdoor wel meerdere keren bezoeken en het kan zomaar gebeuren dat je terig moet naar een locatie waar je net bent geweest, alleen maar om een sleutel op te halen. Na een tijd lever je het vrije gevoel in voor het gevoel dat de game de boel probeert te rekken en begint het plezier af te nemen. Uiteindelijk zul je ergens tussen de 7 en 9 uur steken in de game om het einde te kunnen zien en is de weg ernaartoe de moeite waard.

De graphics slaan je nergens van je stoel af, maar alles is wel met gevoel voor stijl in beeld gebracht. Pendulo Studios heeft nauw samengewerkt met de schrijver en tekenaar van Blacksad en dat is een goede zet gebleken. Fans van de stripboeken zullen zich snel kunnen verliezen in deze film noir-detective en tevreden zijn dat men de bron erg serieus heeft genomen. Nu zullen er niet zo heel veel Blacksad-fans in Nederland zijn, maar ook als je nog nooit van deze franchise hebt gehoord raak ik je sterk aan deze game eens door te spelen. Goede detective-games komen niet vaak voorbij en Blacksad geeft je al het goede van het genre in een bizarre combinatie met dieren. Daarnaast zijn de stemmen goed ingesproken en dat draagt bij aan het ‘realisme’ van de game. Aanrader!