De game plaatst je in de schoenen van een huurling-samoerai, oftewel een Ronin, tijdens de Bakumatsu-periode, de laatste jaren van het Edo-tijdperk. Dit was een turbulente tijd in Japan en een van mijn favoriete historische periodes. De combinatie van traditionele Japanse architectuur en de invloeden van buitenlandse machten klonk als iets wat me direct aansprak. Sinds de Raidou Kuzunoha-games keek ik ernaar uit om weer in deze tijdsperiode te duiken. Nu de PC versie er eindelijk is, blijft de vraag: is deze versie het waard?
Matige eerste indruk
Rise of the Ronin weet geen sterke eerste indruk achter te laten op de PC. Met mijn recente PC-upgrade verwachtte ik op Ultra-instellingen een vloeiende en haarscherpe ervaring te krijgen met hogere framerates dan op de PS5. Technisch gezien klopte dat, maar de eerste uren voelden verrassend stroef aan. De framerate bleef vaak onder de 60 fps, wat verre van ideaal is voor een actievolle Souls-like game waarbij snelle reflexen een must zijn, zelfs op de makkelijkste moeilijkheidsgraad.
Sterke prestaties in de open wereld
Zodra je de open wereld in trekt, verbetert de ervaring aanzienlijk. Zelfs in de drukke straten van Yokohama haalde ik tot 100 fps met Ray Tracing ingeschakeld. Verwacht echter geen gigantische sprongen daarboven, aangezien de game een maximale framerate van 120 fps heeft, met cutscenes die apart gelimiteerd zijn op 60 fps. Wat betreft de grafische kwaliteit valt het verschil tussen Ultra en Standard tegen. Rise of the Ronin was nooit een visueel hoogstandje en dat wordt hier nog eens bevestigd. Voor wie het zich afvraagt: nee, de game draait niet op de Steam Deck. Zelfs op de laagste instellingen haal je slechts rond de 10 fps, wat portable gamen praktisch onmogelijk maakt.
Ultra-instellingen maken de game soms onscherper
Opmerkelijk genoeg lijkt de game op Ultra-instellingen soms zelfs slechter te ogen. De extra details zijn leuk, maar de beeldkwaliteit oogt in bepaalde situaties juist onscherp, zelfs met Motion Blur uitgeschakeld. Vooral kleine houten panelen op huizen hebben hier last van. Ook de frame pacing lijkt te lijden, al is dat op basis van mijn ongetrainde oog. Af en toe zie ik screen tearing en microstutters, waardoor de High- of Standard-instellingen wellicht de beste keuze zijn.
Een wereld vol actie, maar een onsamenhangend verhaal
Voor wie benieuwd is naar het verhaal: aan het begin van de game creëer je twee personages die samen de Veiled Edge vormen – een duo dat zo goed samenwerkt dat ze als een eenheid functioneren. Na een korte introductie in de gevechtsmechanieken en de centrale strijd tussen traditie en vooruitgang, kies je met welk personage je de rest van de game speelt. Kort daarna word je losgelaten in de open wereld.
Het verhaal zelf? Interessant, maar rommelig verteld. Je ontmoet historische figuren zoals Ryoma Sakamoto, maar de personages blijven oppervlakkig en dienen vooral om je van missie naar missie te sturen zonder veel diepgang. Hierdoor voelt het soms willekeurig aan – de ene missie verken je de stad, de volgende sta je opeens een politicus te vermoorden op straat. Ondanks de authentieke setting blijft de game qua verhalende diepgang achter bij wat ik hoopte.
Combat: het beste onderdeel van de game
Het sterkste aspect van Rise of the Ronin is zonder twijfel de combat. De parry-mechaniek is het hart van de game en voelt enorm bevredigend. Wachten tot een vijand toeslaat en vervolgens hun aanval omkeren met een perfect getimede counter is een genot. Met de Y-knop voer je een Counter Spark uit, waarmee je bijna elke aanval – inclusief projectielen – kunt pareren. Dit breekt de stamina van vijanden en maakt ze kwetsbaar voor een verwoestende finisher. Als hun stamina op is, kun je met een tweede druk op Y een vernietigende aanval uitvoeren, waarmee je gewone vijanden vaak in één klap uitschakelt.
Hoewel het verhaal weinig indruk maakt, zorgt de combat ervoor dat Rise of the Ronin alsnog de moeite waard is. Het is niet perfect, maar als je op zoek bent naar een meeslepende samurai-ervaring met een sterke gevechtsbasis, dan is dit een game om in de gaten te houden.