Director Chris Dowling weet de kijker te raken met zijn nieuwe film “Where Hope Grows”. Het intelligente en vooral emotionele verhaal laat zien dat zelfs mensen die de hoop hebben opgegeven nog een kans maken in het leven. Dit uplifting verhaal is helaas nooit in de bioscoop verschenen, maar toch wellicht de moeite waard!
“Where Hope Grows” sleept je mee in een sterk op komende vriendschap tussen Calvin en Produce. En toegeven laat Kristoffer Polaha een mooie staaltje acteerwerk zien als Calvin de alcoholist die vooral psychisch met zichzelf in de knoop zit. Ondanks dat de karakters en het verhaal zelf op een cliché rust is ‘Where Hope Grows” een aangrijpend drama met goede acteurs en een verfrissende religieuze aanpak.
Het verhaal draait om hoop, liefde en vriendschap met de focus op Calvin (Kristoffer Polaha), een voormalige softbal speler met een vervelende carrière wending, en Produce (David DeSanctis), een jonge man met het downsyndroom die werkt in de lokale kruidenierswinkel. Calvin is het padje af na het einde van zijn softbal carrière en heeft het zwaar met de opvoeding van zijn dochter. Katie is haar alcoholistische vader meer dan zat en gooit zichzelf in een relatie waar ze niet thuis hoort.
Al vrij snel kom je als kijker te weten dat Produce erg van de kerk houdt en draagt dan ook zijn bijbel overal mee naar toe. In het begin heeft dit totaal geen effect op Calvin maar naar mate de film vordert geeft regisseur Dowling een twist aan het verhaal – die je natuurlijk al van mijlen ver ziet aankomen.- waarbij Calvin zijn leven wel moet aanpassen.
Gelukkig zijn er naast de voorspelbare en trage scenes ook nog wat subtielere momenten gaande. De vriendschap tussen de twee uiterste zullen op sommige momenten zelfs wat vocht in de ogen kunnen opwekken. En verdient vooral Produce (DeSanctis) een applausje voor zijn sterke debuut in deze film. Ondanks de subtiele achterliggende spirituele boodschap zou je je als kijker wel kunnen storen aan het toch wat ‘Bijbelse’ verhaal. Maar “Where Hope Stands” is een waardige B+ film de zeker de moeite waard is een keertje te kijken.
