Sherlock Holmes: The Devil’s Daughter neemt je mee naar London voor een intense detectivemisdaadthriller, die op geheel eigen wijze een unieke ervaring bied. We kennen onder tussen genoeg varianten van Sherlock Holmes, we zagen Films en series en nu is er Devil’s Daughter. Stelt hij teleur of brengt hij je wat je verwacht van Sherlock?
We kennen Sherlock eigenlijk allemaal hetzelfde, hij is slim, gevat, scherp, klein beetje een sociopaat, en weet het altijd beter. Dat is hier toch eigenlijk niet anders. De game brengt je door vijf cases, elk met zijn eigen charmes en locaties. De game hanteert een tempo dat je verwacht van een detective game, het ligt laag en rustig. Je kan deze game dan ook gerust spelen lang uit op de bank. Het begint allemaal bij het ontvangen van je zaak. Er staat een vrouw voor de deur met een kleine man, deze man is zijn vader kwijt. We starten met het bouwen van een karakter profiel van het kind om zo een perfecte schets te maken, dit helpt weer bij de ondervraging.
Dit is het begin van de vijf zaken, per zaak zul je ongeveer twee uur bezig zijn met speuren, onderzoeken, en puzzelen. De vijf zaken zijn dan zoals je misschien al verwacht onderdeel van één groot geheel. Dit wordt naarmate je verder in de game komt helemaal duidelijk. Dit word met kleine hints tussen de bedrijven door steeds duidelijker. Het is dus zaak om goed je ogen open te houden en veel te onthouden. Maar laten we beginnen bij de zaken, want die moeten opgelost worden. De game speelt eigenlijk zoals je vroeger een point-and-click avontuur speelde, je gaat van locatie naar locatie waar je diverse plekken onderzoek. De te onderzoeken plekken worden aangegeven met een icoontje, als je alles heb gevonden op dit punt wordt het icoon groen. Dit scheelt wel erg in de frustratie of je alles al gevonden heb.
Niet alles is met het blote oog te vinden, nee voor sommige clues zul je je skills moeten gebruiken. Je beschik over twee skills: Focus filter en Imagination. De eerste is te gebruiken om verborgen spullen te vinden, zo zit er een envelop in een binnenzak en deze zie je enkel met het filter, het tweede gebruik je om verdwenen spullen terug te plaatsen op locatie. Dit helpt allemaal bij het onderzoek. Voor het gemak staat er rechts boven aangegeven of je één van de twee nodig hebt op deze locatie. Dit soort kleine handigheidjes helpen je aardig bij het makkelijk maken van het speuren, want ondanks dit kan je je soms ook zo blindstaren op iets dat je vergeet de achterkant te bekijken van een object. Een echte speurneus bekijkt dan ook alles.
Wat natuurlijk niet mag ontbreken als Sherlock zijnde zijn de vermommingen. In je slaapkamer staat dan ook een kast en make-up tafel, hier kun je je outfit veranderen voor de desbetreffende missie, van dokter tot pastoor het zit allemaal in je kast.
Hier houdt het allemaal niet mee op, als echte Sherlock zul je ook moeten inbreken in kluizen en kluizen. Dit werkt door middel van minigames die ontzetten leuk in elkaar zijn gezet. Een deur open je met de bekende lockpicks en dat werkt op een leuke manier, je kiest de juiste sleutel en deurplaat en zo openen we de deur, het openen van een kluis door middel van een stethoscoop en dan luisteren tot je de juiste cijfers draai, het gaf mij een erg blij gevoel als ik de kluis open had. De game zit vol met kleine mini games, deze mini games brengen wel degelijk wat naar de game en zijn dan ook echt een leuke toevoeging.
Persoonlijk gezien misschien wel de leukste mini game was voor mij het overnemen van Basil, de hond van Sherlock, je zult hier een spoor moeten volgen om een locatie te vinden. Ik ben nou eenmaal gek van honden en vond dit dan ook geniaal gevonden.
Met al deze mini games, het puzzelen en de clues die je vindt bouw je een zaak op. Er zit hier wel een marge in, je kan namelijk in de game keuzen maken, deze keuzes maak je bijvoorbeeld bij het profileren van een persoon, of bij het samen zetten van de diverse hints, kies je het verkeerde dan kan het wel eens langer duren voordat je doorkrijg dat je fout zat. Zo krijg je uiteindelijk dus een verkeerd beeld op de zaak en zul je in je hoofd denken aan een andere verdachte dan dat de game voor ogen heeft. Het luistert dus zeker nauw om goed na te denken over de keuzes die je maakt, bijvoorbeeld striemen op de pols, zelfmoord of een ziekte? Er zit veel in de game en alles is uiteindelijk een puzzel.
Wat ik jammer vond is de mogelijkheid om de puzzels gewoon te skippen, hiermee werd de uitdaging toch een stuk minder. Want als ik er niet uit zou komen kon ik alsnog verder. Ik snap dat je een game niet eindeloos vast kan houden op één punt, maar dit was wel erg makkelijk. Je kan bijvoorbeeld als je geen zin hebt in de puzzel deze skippen en je kom zonder straf toch daar waar je dien te komen.
Dan hebben we nog London, de stad waar je kan rondlopen, naja rondlopen, je kan een stukje lopen en als de straat ophoudt krijg je een laadscherm te zien en kies je de volgende locatie. Het is dus sneller om gewoon meteen naar de map te gaan en je deze ellende te besparen, het voegt namelijk weinig tot niets toe. Het ziet er allemaal wel leuk uit en je proef de sfeer van de stad, maar het brengt je nergens naar toe. De rest van de game ziet er aardig uit, het doet niet veel en is niet spectaculair. Er zijn momenteel al games op de markt die meer uit de engine halen er had hier wat meer ingezeten.
Al met al is Sherlock Holmes Devils Daughter een leuke game voor een saaie avond of om heerlijk onderuitgezakt te spelen als je geen zin heb in die shooter. Je dien wel je hersens aan te hebben staan want die heb je nodig in deze game.