Home Gaming Review Lost Sphear

Review Lost Sphear

by Sven

De makers van I am Setsuna stappen met Lost Sphear een bekende richting op die zij bekend zijn, namelijk het JRPG genre. Een genre wat niet heel bekend is bij veel West-Europese gamers, maar toch blijkt het genre terrein te winnen. Successen zoals Final Fantasy blijken toch hoop te geven aan ontwikkelaars. I am Setsuna was een game wat gemixte reviews kreeg, maar toch redelijk positief eruit kwam. Kan Lost Sphear dat succes evenaren? Lees het hieronder!

Een JRPG gaat toch ook over Role Playing?

Je begint de game als Kanata die de dorpsoudste van het dorp moet bezoeken. Samen met een goede vriendin Lumina ga je de dorpsoudste bezoeken. Echter loopt niet alles zoals het hoort, want bij terugkomst in het dorp, is het dorp verdwenen. Natuurlijk, ben jij, Kanata de enige die het dorp en de wereld kan redden. En met die introductie begint Lost Sphear.

Lost Sphear is een typische JRPG. Zo vindt je onderweg vrienden en vreemden die met jou mee gaan doen in je strijd om de wereld te redden. Iedereen in dat team heeft zijn eigen kracht, of dat nou speciale aanvallen zijn of een melee power. Iedereen heeft een eigen manier van vechten, waardoor elk gevecht weer anders kan zijn en verlopen als het anderen. Er wordt van je verwacht dat je tactisch nadenkt en het vechtsysteem is dan ook prima uitgewerkt. Alles wat je in andere JRPG games ziet, zie je ook terug in Lost Sphear.

Echter is het Role Playing gedeelte van deze game niet geweldig, of eerder gezegd, gewoon niet sterk. Het verhaal komt ontzettend langzaam op gang en na pas na 10+ uren krijgen personages diepgang, krijgt het verhaal diepgang en krijgt het verhaal een serieuze toon. Tot dat punt is de game eigenlijk ontzettend cynisch, kan ik totaal geen interesse opwekken voor de personages naast Kanata en is het verhaal gewoon niet interessant, maar juist eerder een cliché van zoveel JRPG games die al gemaakt zijn. In een RPG game verwacht ik dat het verhaal juist sterk is, dat ik tijd wil investeren om de game af te maken, maar voor meer dan de helft van de game had ik dat gevoel niet en dat is gewoon weg zonde.

Toch zijn er ook dingen goed aan de game. Zo heeft de ontwikkelaar dingen verbeterd ten opzichte van I am Setsuna. Ik heb I am Setsuna voor de Switch en ik merkte dat eigenlijk veel gameplay elementen niet goed werden uitgelegd. Toen ik daarna Lost Sphear opstartte merkte ik juist wel dat dingen beter werden uitgelegd en benoemd. Hierdoor kon ik veel meer uit het vechtsysteem halen van Lost Sphear dan uit dat van I am Setsuna. Daarnaast zijn er ook ontzettend veel goeden dingen overgegaan van I am Setsuna naar Lost Sphear.

Het verschil in moeilijkheidsgraad

Iets wat ik soms lastig vondt aan Lost Sphear is de immense grootte aan dingen die je kon gebruiken in gevechten. Zo kan je een spritnite equippen, heb je vulcosuits, waarvoor je weer Vulco Points nodig hebt, terwijl je bij 9 van de 10 gevechten dit niet eens nodig hebt! Dus, ik, en vele andere, gingen lekker erop los beuken in de normale gevechten, gebruikten wat skills en zo, ik was bij een eindbaas! Op het moment dat ik toen zag hoe sterk zo een eindbaas was en dat mijn hele team daar niet tegenop gewassen was, had ik toch wat vragen. Waarom is de eindbaas zo sterk in vergelijking met de normale gevechten? Tuurlijk moet een eindbaas sterker zijn, maar niet frustrerend. Leer mij dan om ook alles te gebruiken, zoals Vulcosuits in normale gevechten, zodat ik meer feeling heb voor deze vaardigheden in de eindbaas gevechten.

Variatie! Complimentje

Nu ik I am Setsuna en Lost Sphear heb gespeeld, begon ik een bepaald iets aan Lost Sphear ontzettend te waarderen. I am Setsuna was een en al een winterlandschap en waar je ook keek, er was sneeuw en ijs. Terwijl Lost Sphear zoveel meer is dan een winterlandschap. Er zijn industriële gebieden een zandwereld, zelfs een bos met een eng kasteel erin. Lost Sphear brengt variatie met zich mee in de omgeving, waardoor je elke keer toch verwonderd bent door deze JRPG. Daarnaast ziet de game er wel goed uit voor een re-imagine van een JRPG Game uit het Snes tijdperk.

Conclusie

Lost Sphear is niet de JRPG waar ik op gehoopt had want het verhaal is ontzettend langzaam, de personages zijn niet interessant (worden ze wel, maar veel te laat) en de moeilijkheidsgraad is soms te makkelijk en daarna weer veels te moeilijk. Is Lost Sphear dan een slechte game? Nee, niet zozeer, Lost Sphear heeft wel een heerlijk vechtsysteem, waardoor ik toch bleef spelen, omdat Lost Sphear wel lekker wegspeelde. Daarnaast heeft Lost Sphear een doorspoel functie, waardoor je cutscenes kan doorspoelen met zestien keer de snelheid (hierdoor kan je in principe het verhaal skippen, maar dat is natuurlijk wel zonde in een JRPG game).

Lost Sphear is niet de beste JRPG game die ik ooit gespeeld hebt, maar ook niet de slechtste, maar de ontwikkelaar zal voor een volgende game de formule moeten veranderen, want de prijs van Lost Sphear doet geen recht aan de kwaliteit die je nu krijgt.

 

Related Posts

0 0 stemmen
Artikelbeoordeling
Abonneer
Laat het weten als er
0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
0
Zou graag je gedachten willen weten, laat een reactie achter.x