Vanaf moment van aankondiging tot release heeft de game een kleine hype gehad. Het enthousiasme was groot toen de eerste beelden van de game opdoken, om daarna te volgen met de eerste gameplay beelden. Alle informatie die kwam, op kleine puntjes na, werd met veel plezier bekeken en door gelezen. Deze maand was het dan eindelijk zover, de langverwachte release van Mafia III. Maakt de game alles waar? Is dit de Mafia game waar we op hoopten?
Welcome To New Bordeax
“Welcome to New Bordeaux”, het is een heerlijke warme openingszin, en dit gold voor mij ook voor het introscherm. Dit is namelijk één van de punten die voor mij de game deels kleur gaf, de soundtrack. Ja, ik heb het over de muziek, bij het introscherm begint het al en krijg ik meteen het gevoel mee van de game, ik zit er dan ook meteen in. Als je daarna in de game zit en je rijdt wat rondt door de stad geniet dan vooral van muziek die door je speakers blaast. De soundtrack van deze game is zo dik dat het rijden door de game gewoon aangenaam is. Want in de game zul je echt veel moeten rijden, soms de hele map doorkruizen en dat doe je toch altijd net wat lekkerder met goede muziek.
Laten we meteen even inhaken op het rijden in de game. Er zijn genoeg soorten voertuigen te vinden in de game, en elk van deze heeft een eigen gevoel. Ik ga liever voor de echte Amerikaan, deze hebben genoeg PK’s en driften lekker door de bocht. Soms kom je er niet onderuit en zul je moeten rijden in een truck of een ander log voertuig, dit merk je dan ook meteen aan het gevoel van het voertuig. Hij zal wat stroever sturen en niet de snelheid behalen die de snelle auto’s halen. Het mooie is dat je gewoon iemand kan bellen die even daarna even een auto bij je aflevert, wat ook kan is gewoon de auto stelen van straat. Het nadeel hiervan is wel dat als iemand ziet dat je de wagen steel ze de politie zullen alarmeren, je kan er dan voor kiezen om weg te knallen of de desbetreffende persoon voordat ze bellen even tegen de grond te werken. Dat alarmeren van de politie doen ze trouwens met alle criminele activiteiten die je uithaal, dus pas goed op met wat je doet in het openbaar, voordat je het weet zit de hele politie achter je aan.
Nu is het geen ramp als ze achter je aan zitten, want het schieten vanuit voertuigen heb ik nog nergens zo lekker mee gemaakt als in Mafia III, de game locked automatisch op iets van het voertuig voor of achter je, banden, chauffeur, etc, en je hoef dan enkel nog te schieten. Het maakt een car chase een stuk aangenamer. Mochten ze je wel klem rijden zullen ze vaak ook meteen vol het vuur openen op je.
Lincoln Clay
De game draait om het wraak verhaal van Clay, het is een plot dat we vaak hebben gezien in games, deze vindt plaats in één van de meest turbulente tijden uit de geschiedenis van Amerika. De opbouw van het verhaal valt precies op zijn plek, elke klap die uitgedeeld wordt resulteert in een heerlijke overgang naar het volgende stuk. Je krijgt op deze manier vanzelf een band met Lincoln, dat kan niet anders. Dit alles bij elkaar gepakt door heerlijke cutscenes die het verhaal net wat meer glans brengen, het zet echt een goede vibe neer. De onderbazen voeren hun taken ook naar behoren uit, elke heeft zijn eigen deel in het verhaal en die vertolken ze op de juiste wijze. We zien er alleen soms te weinig van, en dit is best jammer. Het probeert dan weer de nadruk te leggen op de grote open wereld, en hier verliest de game je dan toch.
Herhaling Faalt
Ik ben altijd een fan geweest van de serie, en was zoals ik al zei hyped voor deze game. Het is dan jammer dat bij een game met zo een gruwelijk lekker verhaal je je gaat ergeren aan herhaling. Veel games met een grote open wereld hebben altijd wel een goed doel, alles wat je doet in de game heeft betekenis en zo voelt het ook. Je voelt de voortgang zelfs als je bijmissies uitvoert. Bij Mafia III is dat gevoel een beetje zoek, bij het uitlokken van een onderbaas komt de herhaling om de hoek, het is iedere keer dezelfde formule. Je blijft hetzelfde doen, keer op keer op keer. Het is dan ook hier waar ik de game soms een weg leg.
Naast dit minpuntje is het schieten dan wel weer erg lekker uitgewerkt. Achter elk schot zit wel iets, knal je iemand in het hoofd is het ook meteen over, schiet je hem in ze benen valt hij op de grond al kermend van de pijn. Het geeft net dat beetje extra gevoel aan het schieten. Goed, het is dan wel erg easy want de AI in deze game ligt toch echt erg laag, je kan de game ook gewoon afmaken zonder echt te hoeven schieten. Lincoln kan om een hoekje staan en fluiten naar de vijand, deze komt dan aangelopen waarna je deze om de hoek trek en neersteek, dit werkt zelfs als ze met ze tweeën staan, dan moet je gewoon even dubbel steken. Hier laat de game echt wat steekjes los.